Και έτσι έγινε …μας ανέλαβε και τους δυο και τώρα μπορούμε και κρατάμε στην αγκαλιά μας το μικρό μας θαυματάκι .Ήταν πολλές οι φόρες που σκεφτήκαμε ότι ίσως η μονή λύση για εμάς ήταν ο δότης σπέρματος αλλα ο γιατρός ήταν αρνητικός διότι πίστευε ότι θα τα καταφέρουμε να γίνουμε γονείς με το δικό μας γενετικό υλικό…όπως και έγινε ! Όμως πριν φτάσουμε στην τελευταία και τυχερή εμβρυομεταφορα όπου μας είχαν εγκαταλείψει οι αντοχές μας και είχαμε πει ότι θα ήταν η τελευταία μας προσπάθεια ,περάσαμε 6 χρόνια με ….7 εμβρυομεταφορές ,5 ωοληψίες ,4 θετικές χοριακές με εγκυμοσύνες που δυστυχώς δε προχώρησαν,2 υστεροσκοπήσεις ,πάνω από ένα χρόνο θεραπεία με αντιβίωση, άπειρες εξετάσεις και γιατροί σε όλες σχεδόν τις συναφείς ειδικότητες ένας προεμφυτευτικός έλεγχος με πολύ άγχος και άλλα δυσάρεστα που θα προσπαθήσω να μην τα θυμάμαι πλέον. Χρωστάμε ένα μεγάλο ευχαριστώ και ευγνωμοσύνη στον γιατρό μας για την υπομονή του και την επιμονή του στις προσπάθειες μας και φυσικά ευγνωμοσύνη που κατάφερε να μας χαρίσει το ομορφότερο δώρο ,το αγοράκι μας ! Να τον έχει ο Θεός καλά και δυνατό να βοηθάει και άλλες γυναίκες που παλεύουν γι αυτό το όνειρο !
Με εκτίμηση
Σ.
Skip to content
Skip to footer
