Σπάνια Περιστατικά

Η δική μου περιπέτεια ξεκίνα, στα 38 μου, μετά από μια επέμβαση από ινομυώματα με ανοιχτό χειρουργείο που δημιούργησε συμφύσεις φράσσοντας τις σάλπιγγες μου. Οπότε η εξωσωματική ήταν μονόδρομος.

Απέκτησα το πρώτο μου παιδί φυσιολογικά χωρίς να έχω ίχνος αμφιβολιών για κινδύνους ή προβλήματα που μπορεί να αφορούσαν μια ανθρώπινη ζωή.

Ο Κωνσταντίνος Σφακιανούδης είναι μια κατηγορία γιατρού από μόνος του. Βαθιά γνώστης του αντικειμένου που ξεκάθαρα λατρεύει, με τεράστια εμπειρία, χαμηλών τόνων με μια ηθική που σπανίζει στις ημέρες μας, ευγενής εκ φύσεως.

Η δική μου ιστορία θα μπορούσε να έχει τίτλο “με την πρώτη προσπάθεια εξωσωματικής, μητέρα στα 46, με ωάρια που είχε καταψύξει στα 42”.

Ένα θαύμα. Αυτό ένιωθα πάντα πως χρειαζόμουν για να γίνω μαμά. Από τα 22 μου ήξερα πως για μένα η μητρότητα δεν θα ήταν κάτι εύκολο. Δικερος μητρα, κλειστές σάλπιγγες και τέλος…

Για τον κύριο Σφακιανούδη ό,τι κι αν πω είναι λίγο. Για χρόνια κι εγώ προσπαθούσα να μείνω έγκυος χωρίς αποτέλεσμα.

Στα 42 μου κατάφερα να γίνω μητέρα ύστερα από 8 χρόνια προσπάθειας. Με ένα πολύ σοβαρό χειρουργείο στην πλάτη μου (ολική αφαίρεση παχέως εντέρου λόγω ελκώδους κολίτιδας) είχα ελάχιστες πιθανότητες να μείνω έγκυος

Αν η δημιουργία ζωής αποτελεί θαύμα, έχει κάνει πολλά!! Ο ίδιος υποστηρίζει πως είναι απλά μεσολαβητής…Ο κ. Σφακιανούδης, άνθρωπος λακωνικός, ευθύς, ειλικρινής, υπομονετικός, καλόκαρδος ακούραστος, ευφυής…

Η ιστορία μου λοιπόν, ξεκινά πριν από 3,5 χρόνια που επισκέφθηκα τον κύριο Σφακιανούδη ως το τελευταίο ραντεβού που θα έκανα σε γιατρό, αφού οι επισκέψεις μου σε κορυφαίους γιατρούς, όπως μου είχαν συστήσει, ήταν ατελέσφορες και μάταιες.

14 Μαΐου 2023, παγκόσμια ημέρα της μητέρας, και πρώτη φορά φέτος γιορτάζουμε και αυτό δεν το οφείλουμε μόνο στις δικές μας προσπάθειες αλλά και, ιδίως, στον άξιο γιατρό μας Κώστα Σφακιανούδη.

Κι όμως ήρθε η στιγμή και για μας να ευχαριστήσουμε από τα βάθη της καρδιάς μας τον Κ. Σφακιανούδη για το αγγελούδι που κρατάμε στην αγκαλιά μας

Οφείλω να μοιραστώ ετούτη την αλήθεια. Το χρωστάω ως μητέρα, ως γυναίκα, σε εσάς που θέλετε να γίνετε γονείς, που αυτή τη στιγμή περιηγείστε στο ηλεκτρονικό περιβάλλον του μαιευτήρα γυναικολόγου Κωνσταντίνου Σφακιανούδη και που μόλις επιλέξατε τις «μαρτυρίες ασθενών».

Στη ζωή θεωρούμε δεδομένα κάποια πράγματα αλλά τις περισσότερες φορές η ίδια η ζωή μας διαψεύδει. Το ίδιο ισχύει για την έλευση ενός παιδιού.

Αποφάσισα να πω την ιστορία μου και για να ακούσουν πολλές γυναίκες και να σωθούν πολλά μωρά.. πήγα στον γιατρό τον κ. Σφακιανουδη τον Σεπτέμβρη , διαλυμένη , καταρρακωμένη μαζί με τον άνδρα μου

Όλα ξεκίνησαν όταν γνώρισα το έτερον μου ήμισυ και αποφασίσαμε να πορευτούμε παρέα στη ζωή και να κάνουμε τη δική μας οικογένεια. Δεν τον βρήκα γρήγορα ούτε εύκολα, αλλά άξιζε τον κόπο.

Ευτυχώς για εμάς, ο κ. Σφακιανούδης ήταν ο πρώτος γιατρός που είδαμε και σε όλη την διάρκεια της προσπάθειας που κράτησε περίπου 2 χρόνια, δεν σκεφτήκαμε ποτέ να αναζητήσουμε μια δεύτερη γνώμη.

Μετά απο μερικά χρόνια άκαρπων προσπαθειών και μιας αποβολής, ήρθε Θεόσταλτος στο δρόμο μας ο Κώστας. Και κάθε φορά που λέω το όνομα του χίλιες ευχές του στέλνω ..

Είναι πλέον 7 μηνών. Όταν κοιμάται κάθομαστε με τον σύζυγό μου και την χαζεύουμε. Είναι φορές που ακόμα την τσιμπάω στο μπούτι για να δω αν είναι αληθινή, τις περισσότερες αντιδράει θυμωμένα και συνοφρυωνεται ( και τρελαίνομαι)..

Ξεκινήσαμε να προσπαθούμε με τον σύζυγο στα 32 μας χρόνια χωρίς καμία βιασύνη και με μεγάλη χαλαρότητα γιατί πιστεύαμε οτι μια ζωή θα είμαστε με παιδιά , αλλά τα σχέδια μας ανατρέπονταν συνεχώς.

Θα ήθελα κι εγώ να μοιραστώ την εμπειρία μου μαζί σας!! Το 2012 έκανα την πρώτη μου εξωσωματική με πολλές προσδοκίες ότι όλα θα πάνε καλά καθώς όλα μου τα ωάρια είχαν γονιμοποιηθεί και είχαν φτάσει σε στάδιο βλαστοκύστης!!

Σήμερα ένα χρόνο μετά την τελευταία μου εμβρυομεταφορα ήρθε η ώρα με μεγάλη χαρά να ευχαριστήσω τον γιατρό μας Κ.Σφακιανούδη

Η δική μας ιστορία ξεκίνησε το 2009 με μία εγκυμοσύνη που ήρθε χωρίς να το περιμένουμε.Η χαρά μας μεγάλη αλλά χωρίς διάρκεια αφού στον πρώτο υπέρηχο μας ενημέρωσαν ότι πρόκειται για εξωμήτριο.

Τον άντρα μου τον γνώρισα λίγο αφού είχα πατήσει τα 30. Συγκεκριμένα στα 30 και μισό (ναι, ακόμη μετράω τα μισά. Νομίζω πως με κάνουν να νιώθω ότι ορίζω το χρόνο).

Γνώρισα τον Κώστα Σφακιανούδη πριν κάποια χρόνια μέσω τηλεφώνου.Όταν εκτάκτως χρειάστηκα την βοήθειά του για κάποιο θέμα με τον κύκλο μου και εκείνος μου την έδωσε αμέσως και αφιλοκερδώς,χωρίς καν να με γνωρίζει.

Η απόκτηση ενός παιδιού είναι μια απλή υπόθεση. Προβλέπεται από τη φύση, τα ένστικτα -συνήθως- βοηθάνε και η ιατρική τεχνολογία και τεχνογνωσία συνδράμουν για την αίσια ολοκλήρωση μιας εγκυμοσύνης.

Στο τέλος του καλοκαιριού του 2009 και έχοντας ελάχιστο διάστημα σχέση με τον τωρινό μου σύζυγο, διαπιστώσαμε μία μεγάλη καθυστέρηση περιόδου χωρίς να επιδιώκουμε να κάνουμε παιδί.

Με τον σύζυγό μου επισκεφτήκαμε τον γιατρό πριν από δυόμιση χρόνια περίπου, είχα ήδη πατήσει τα 40, είχα χάσει την μία σάλπιγγα από εξωμήτριο κύηση και μόλις είχα περάσει μία περιπέτεια με τον κυτταρομεγαλοϊό

Ήμουν 43 ετών και είχα πίσω μου πάνω από δύο χρόνια άκαρπων προσπαθειών εξωσωματικής γονιμοποίησης. Ήμουν έτοιμη να παραιτηθώ…

Γνώρισα τον Κώστα Σφακιανούδη πριν κάποια χρόνια μέσω τηλεφώνου.Όταν εκτάκτως χρειάστηκα την βοήθειά του για κάποιο θέμα με τον κύκλο μου και εκείνος μου την έδωσε αμέσως και αφιλοκερδώς,χωρίς καν να με γνωρίζει.

Μου πήρε 7 μήνες από τη γέννηση του 2ου γιου μου να μπορέσω, με πολλή συγκίνηση, να σας διηγηθώ τη δική μου ιστορία.

Όλα ξεκίνησαν το 2011 που πήραμε την απόφαση με τον τότε σύντροφο μου και νυν σύζυγό μου να συγκατοικήσουμε με σκοπό να κάνουμε άμεσα ένα παιδί δεδομένου ότι ήμουν ήδη 37 χρονών.

Λίγες ημέρες πριν τη γέννηση του γιού μας, ακροβατώντας μεταξύ υπέρμετρης αγωνίας και ανείπωτης χαράς, αισθάνομαι την ανάγκη να απευθυνθώ σε ανθρώπους που θεωρώ φίλους και να μοιραστώ μαζί τους την προσωπική μου εμπειρία.

-Μηπως τελικα κανει μαγικα; με ρωτησε η αδερφη μου κατα την διαρκεια αναμονης για τον πρωτο υπερηχο.

-Λες να ειναι μαγος; την ρωταω.

-Μα ποσες εγκυμονουσες χωραει αυτο το ιατρειο;

Το ευχαριστω δεν φτάνει…!!!

Χίλιες ζωές να ζούσαμε και παλι δεν θα ηταν αρκετές για να ευχαριστήσουμε τον Κώστα για το μωρό που μας χάρισε!!!

Η πρώτη μας επαφή με τον γιατρό (της καρδιάς μας) έγινε τον Δεκέμβρη του 2015. Εγώ, όσον αφορά το θέμα παιδιού ήμουν ιδιαίτερα απογοητευμένη, διότι πριν 3 μήνες είχα βιώσει μια εξωμήτριος κύηση, με κόστος τη μια σάλπιγγα, μετα από προσπάθεια εξωσωματικής με άλλο γιατρό.

Η στιγμή που χτύπησε η καρδιά μου τοσο δυνατά κοιτάζοντας τον γιατρό μου Κωστα Σφακιανουδη σαν θεό που έκανε το θαύμα του δεν θα την ξεχάσω ποτε…….

Λίγες ημέρες πριν από τα Χριστούγεννα και γράφω σε σένα γιατρούλη μου, για να σου πω για τη γιορτή των φασολιών, για τη δική μας, ολόδική μας γιορτή, για τη μέρα αυτή την ξεχωριστή, την οποία γιορτάζω δύο φορές το χρόνο πια, χάρη σε σένα…

Σε εμάς ο πελαργός δυσκολεύτηκε να βρει το δρόμο προς την οικογένειά μας. Προσπάθειες από το 2002, εξετάσεις, επεμβάσεις, και ξανά προσπάθειες, όμως το όνειρο παρέμενε όνειρο.

Ετσι απλα περιληπτικα αφηγουμε την ιστορία μου..Απο μικρη να προσπαθω για οικογενεια και να μην ερχεται.Σενα νησι για 10 χρόνια λόγω δουλειάς.

Δεν θα έγραφα ποτέ για κάποιον γιατρό γιατί πάντα πίστευα ότι κάνει απλά τη δουλειά του…ο δικός μας υπέροχος γιατρός δεν κάνει απλά σωστά τη δουλειά του, κάνει πολύ περισσότερα…

Δέκα χρόνια γάμου……. Τα χρόνια περνούσαν σιγά σιγά και το όνειρο για την απόκτηση ενός μπεμπέ απομακρυνόταν όλο και περισσότερο.

Ο ΔΡΟΜΟΣ ΗΤΑΝ ΜΑΚΡΥΣ ΚΑΙ ΔΥΣΚΟΛΟΣ.ΤΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΟΜΩΣ ΗΤΑΝ ΥΠΕΡΟΧΟ ΚΑΙ ΜΑΣ ΔΙΚΑΙΩΣΕ.ΣΙΓΟΥΡΑ ΑΞΙΖΕ ΚΑΘΕ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ.

Στη ζωή μου γενικά αισθάνομαι τυχερή. Έχω ανθρώπους γύρω μου που με αγαπούν και με φροντίζουν. Πολύ γρήγορα γνώρισα και τον έρωτα της ζωής, τον άντρα μου.

Κωστα μου ποσο σ´αγαπω..
Ηταν μαιος του 2015 οταν γνωριστηκαμε. Προερχομουν απο ενα γνωστο κεντρο της αθηνας. Eκει εκανα 5 προσπαθειες. Παλινδρομες… Κανενας δεν μπορούσε να καταλαβει τι εφταιγε κ εχανα το εμβρυο.

17 μήνες επισκέψεων, 14 μήνες σε πρόγραμμα εξωσωματικής, 11 μήνες ωοληψιών, 3 γονιμοποιημένα ωάρια, 1 μωρό !!!

Δεν ξέρω πως να ξεκινήσω την ιστορία μου αλλά τοποθετώντας την χρονικά μπορώ να πω ότι ξεκίνησε πριν από πέντε χρόνια.

Η δική μας περιπέτεια άρχισε το 2012 όταν και ξεκινήσαμε τις προσπάθειες με τον σύζυγο μου για την δημιουργία της δικής μας οικογένειας (30 ετών και οι δύο).

Μία φορά κι έναν καιρό ήταν ένα πολύ ερωτευμένο ζευγάρι που γνωρίστηκε στα ξέγνοιαστα σχολικά χρόνια: ο μπαμπάς και η μαμά! Μετά από πολλά χρόνια αγάπης και έρωτα ο μπαμπάς έκανε πρόταση γάμου στη μαμά η οποία με δάκρυα χαράς και συγκίνησης είπε το ΝΑΙ.

Ο δικός μας αγώνας ξεκίνησε το Δεκέμβριο του 2010.Ύστερα απο σωρεία εξετάσεων εμένα και του συζύγου μου μαθαμε οτι υπάρχει πρόβλημα αζωσπερμιας στον σύζυγό μου και ετσι ξεκινησαμε τον δύσκολο αγώνα των εξωσωματικών, αφου για εμάς η φυσιολογική σύλληψη είχε αποκλειστεί.

Η πρώτη μας γνωριμία με τον κ. Σφακιανούδη ήταν πριν από 3 περίπου χρόνια όταν εγώ απλά αποφάσισα να αλλάξω γυναικολόγο, μόλις είχα επιστρέψει από ένα 3μηνο επαγγελματικό ταξίδι και με αφορμή μία προτροπή της κουμπάρας μας που είχε δει τη σελίδα του στο facebook.

Δεν έπαιρνα την απόφαση να γράψω, γιατί πολλές φορές είναι δύσκολο να εκφράσεις αυτά που νιώθεις για έναν άνθρωπο που κατόρθωσε το ακατόρθωτο. Όταν πήγαμε για πρώτη φορά στον Κώστα Σφακιανούδη με τον άντρα μου, ήμασταν έτοιμοι να σταματήσουμε τις προσπάθειες.

Ο άνθρωπος μπορεί να ξαναβρεί την ελπίδα να συνεχίσει να αγωνίζεται για να κατακτήσει το όνειρό του την στιγμή που έχει απογοητευτεί πλήρως. Ο γιατρός κύριος Κ. Σφακιανούδης ήρθε στο δρόμο μας πραγματικά θεόσταλτος όταν πλέον είχαμε φτάσει σε αδιέξοδο.

Με τον γιατρό μας συναντηθήκαμε πρώτη φορά στα μέσα του 2014, μετά από 3 αποτυχημένες εξωσωματικές, αδύνατο να θυμηθώ πόσες σπερματεγχύσεις και καμία απάντηση των γιατρών γιατί δεν εμφυτεύονταν τα «αρίστης» κατά τα άλλα γονιμοποιημένα ωαρία / βλαστοκύστες στην μήτρα μου.

Με αυτές τις λίγες λέξεις θέλουμε να εκφράσουμε την ευγνωμοσύνη, την αγάπη και την εκτίμησή μας στον άνθρωπο που βρέθηκε στο δύσκολο δρόμο μας και μας οδήγησε στην ευτυχία, με την απόκτηση μιας όμορφης και ολοκληρωμένης οικογένειας.

Ήταν Ιούλιος 2014. Τον Ιούνιο είχε γίνει η 4η προσπάθεια σε ένα από τα πολλά κέντρα που ασχολούνται με την εξωσωματική.

Στο δύσκολο δρόμο της υπογονιμότητας και των προσπαθειών να την αντιμετωπίσουμε και να βιώσουμε τη χαρά μιας οικογένειας , ήμασταν πραγματικά τυχεροί που απευθυνθήκαμε στο γιατρό κ.Σφακιανούδη.

Μετα απο 3 χρονια προσπαθειών να αποκτήσουμε παιδι αποφασίσαμε να κάνουμε εξετάσεις και ετσι ανακαλύψαμε οτι εχουμε προβλημα υπογονιμοτητας (ολική αζωοσπερμια)

Η πρώτη μας συνάντηση με τον κ. Σφακιανούδη έγινε τον Ιανουάριο του 2014 και στο τέλος της ίδιας χρονιάς γεννήθηκε το αγγελουδάκι μας, χάρη στον γιατρό μας.

Και τώρα είμαστε εδώ, αγκαλιά εγώ, η μαμά και ο μπαμπάς και η ευτυχία μας δεν περιγράφεται…. μία ευτυχία που μπορεί να σβήσει όλη την στεναχώρια, την αγωνία και το άγχος που περάσανε οι γονείς μου

Γνώρισα τον κύριο Σφακιανούδη (αν και για μένα πλέον είναι ο Κώστας) στην πιο δύσκολη περίοδο της ζωής μου. Μετά από μία κύηση 27 εβδομάδων είχα φέρει στη ζωή ένα μικρό κοριτσάκι (μόλις 560 γρ.), το οποίο και δυστυχώς έφυγε μετά από κάποιες μέρες.

Η δική μου ιστορία ξεκίνησε με ένα εξωμήτριο και με μια σάλπιγγα που έπρεπε να έχει αφαιρεθεί,το αποτέλεσμα ήταν, μια σαλπιγγογραφία φαινομενικά αθώα και τις προσπάθειές μας να αποκτήσουμε ένα παιδί, άκαρπες.

Μια εμπειρία όμορφη… μια εμπειρία επώδυνη αλλά και γλυκιά… μια εμπειρία αξέχαστη! Μια εμπειρία που κατάφερα να ζήσω με τη στήριξη και αισιοδοξία του κου Σφακιανούδη αλλά και τη μεγάλη βοήθεια της μαίας Σταυρούλας.

Κάπως έτσι ξεκίνησε και το δικό μου παραμύθι στην χώρα της μητρότητας. Ένα ταξίδι που διήρκησε πολλά χρόνια.

Κόκκινη κλωστή δεμένη στην ανέμη τυλιγμένη ….κάπως έτσι ξεκινά η ιστορία στην προσπάθειά μας να γίνουμε γονείς και να αποκτήσουμε ένα παιδί.

Θα σας πω και εγώ την ιστορία μου, παρόλο που μου είναι πολύ δύσκολο να εξιστορώ προσωπικές καταστάσεις, αλλά θα το κάνω για να διαφωτίσω με την εμπειρία μου κάποιες γυναίκες

Δεν ξέρω πως να ξεκινήσω να περιγράφω το ταξίδι που μοιράστηκα με τον Κώστα (αναγκαστική η προσφώνηση γιατί απλά είναι δικός μας άνθρωπος ).

…ότι δεν θα γίνω ποτέ μαμά. Ο αριθμός είναι πραγματικός, και μέχρι να φτάσω στον κύριο Σφακιανούδη, τον Κώστα όπως τον λέμε πια αφού το αισθανόμαστε «δικό μας», τα είχα ακούσει όλα.

Με τον άντρα μου πολύ πριν παντρευτούμε είχαμε αποφασίσει ότι θέλουμε να γίνουμε γονείς. Έτσι πριν 5 χρόνια ξεκινήσαμε τις προσπάθειες όταν η ηλικία και των δύο μας ήταν 31.

Στο κο Σφακιανούδη οφείλουμε τεράστια ευγνωμοσύνη γιατί μας χάρισε την ευτυχία να γίνουμε γονείς και μάλιστα τριπλή ευτυχία αφού αποκτήσαμε τριδυμάκια

4 σπερματεγχύσεις – 3 υστεροσκοπήσεις – άπειρες εξετάσεις σε γιατρούς όλων σχεδόν των ειδικοτήτων – 8 ωοληψίες – 5 εμβρυομεταφορές – ούτε μια θετική χοριακή.

Μερικές φορές οταν πρόκειται να μιλήσεις για ”δικούς σου ανθρώπους” είναι δύσκολο να εκφραστείς με λόγια που ταιριάζουν. Αυτή είναι και η περίπτωση που αν θα μιλήσω για τον Κωστα δε θα μπορώ να αποδώσω την πραγματική αξία που εχει ως άνθρωπος και ως επιστήμονας.

Όλα ξεκίνησαν από ένα απόγευμα που είχα πάει να κάνω την αυχενική διαφάνεια για τα δίδυμα που κυοφορούσα.. Δε θα ξεχάσω ποτέ την έκφραση του υπερηχίατρου και τα λόγια του.. “Είναι τρίδυμα όχι δίδυμα!!!

Η ταλαιπωρία με τα γυναικολογικά μου ξεκίνησε στα 25 μου, όταν εισήχθην εσπευσμένα στο χειρουργείο για αφαίρεση κύστης ενδομητρίωσης.

Η ιστορία μου ξεκινάει το 2001. Τότε αποφασίσαμε με τον άντρα μου να κάνουμε ένα παιδάκι. Δυστυχώς τα πράγματα δεν ήρθαν όπως τα φανταζόμασταν και βρεθήκαμε στο χώρο της εξωσωματικής.

Ο κ.Κώστας Σφακιανούδης είναι από τους ανθρώπους που σπανίζουν στην σημερινή μας εποχή! Είναι Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ, Ο ΓΙΑΤΡΟΣ, Ο ΕΠΙΣΤΗΜΩΝ, Ο ΚΑΛΟΣ ΦΙΛΟΣ! Η δική μου ιστορία παίρνει λίγο χρόνο παραπάνω αλλά θα προσπαθήσω να είμαι πολύ σύντομη.

Το καλοκαίρι του 2010 αποφασίσαμε με το σύζυγό μου να επισκεφθούμε τον κ. Σφακιανούδη. Η επιθυμία μας για απόκτηση παιδιού μετά από άκαρπες προσπάθειες κάποιων μηνών μας οδήγησαν έξω από την πόρτα του ιατρείου του.

Γνωριστήκαμε στις 29 Ιουλίου 2011. Μόλις ένα χρόνο μετά, στις 22 Ιουλίου 2012 είχαμε με τον σύζυγό μου, στην αγκαλιά μας δύο υπέροχους, πανέμορφους γιους!