Δοκιμαστήκαμε αρκετά με τον σύζυγο μου μέσα σ΄αυτά τα πέντε χρόνια: τρεις εγχειρίσεις, τρεις σπερματεγχύσεις, αμέτρητες ωοληψίες, τρεις εμβριομεταφορές, μια παλίνδρομη κύηση…και βέβαια πολύς μα πολύς πόνος και ψυχολογική κούραση…
Όλα αυτά τα αντιμετωπίσαμε έχοντας ως στόχο να πάρουμε το δικό μας μωράκι στην αγκαλιά. Τώρα που γράφω, παρόλο που το μωράκι μας έγινε κομμάτι της ζωής μας, είναι ακόμα τόσο νωπές οι αναμνήσεις της πίκρας και του πόνου που βιώσαμε που συγκινούμε και δακρύζω.
Στην αρχή, μας είπαν ότι ο σύζυγός μου έχει μικρή κινητικότητα στο σπέρμα του, με αποτέλεσμα να εγχειριστεί δύο φορές. Μετά από δικές μου εξετάσεις, εντοπίστηκε ενδομητρίωση και εγχειρίστηκα και εγώ. Ύστερα, κάναμε τρεις σπερματεγχύσεις και μία προσπάθεια για εξωσωματική, αλλά χωρίς αποτέλεσμα, ούτε μία θετική χωριακή…Αναρωτιόμουν τι λάθος κάναμε και καταλήγαμε σε συνεχείς αποτυχίες.
Όταν ξεκινήσαμε την δεύτερη μας προσπάθεια της εξωσωματικής, ανακαλύψαμε το κυρίως πρόβλημα το οποίο ήταν η Ελαττωμένη Ωοθηκική Επάρκεια (diminished ovarian reserve) σε συνδυασμό με 6% Turner Syndrome, που με απλά λόγια σημαίνει ότι το σώμα μου έχει πολύ λίγα ωοθυλάκια ενώ αυτά που υπάρχουν, πιθανά να μην παράγουν ωάρια με τα σωστά χρωμοσώματα. Η λύση που συστήσαν όλοι οι ειδικοί που συμβουλευτήκαμε ήταν να πάρω δανεικά ωάρια μιας και με τα δικά μου ωάρια, το να μείνω έγκυος με ένα υγιές μωρό θα ήταν πολύ χρονοβόρο και πάρα πολύ δύσκολο.
Εκείνη την κρίσιμη για εμάς στιγμή λοιπόν, γνώρισα τον κύριο Σφακιανούδη, έναν άνθρωπο πάντα γεμάτο με αισιοδοξία και πίστη. Ήταν ο μοναδικός γιατρός που ασχολήθηκε πλήρως με το θέμα μας, αγωνίστηκε μαζί μας, και δεν άφησε τίποτε στην τύχη. Από τότε που τον γνώρισα, έμεινα έγκυος δύο φορές με τις δύο προσπάθειες που κάναμε μαζί μέσα σε 6 μήνες και επιπλέον με τα δικά μου ωάρια. Στη πρώτη εγκυμοσύνη, ήμουν απλά ατυχή αλλά με την επόμενη προσπάθεια έμεινα έγκυος στην κορούλα μας.
Στην διάρκεια της εγκυμοσύνης μου, με παρακολουθούσε στενά και συνέχιζε να έχει ολοκληρωμένη προσέγγιση όπως πάντα. Σήμερα, μπορώ να πω με το χέρι στην καρδιά ότι κρατάμε την κόρη μας στην αγκαλιά μας, επειδή μας βοήθησε ο κύριος Σφακιανούδης. Επίσης, θα ήθελα να κάνω γνωστό σε όλο τον κόσμο, ότι ο ρόλος του δεν περιορίστηκε σε μια απλή ιατρική βοήθεια,αλλά για εμάς διαδραμάτισε κάτι πολύ πιο σημαντικό… Πίστεψε σε μας με την ψυχή του και αγωνίστηκε μαζί μας. Εύχομαι ο θεός να προστατεύει πάντα τον ίδιο και την οικογένειά του. Επειδή ο κόσμος είναι καλύτερος μαζί του!
