Για να συμβεί μια φυσιολογική σύλληψη και να ξεκινήσει το θαύμα της ζωής απαιτείται η γονιμοποίηση ενός ωαρίου από ένα σπερματοζωάριο. Ο μηχανισμός της φυσικής σύλληψης περιγράφεται αναλυτικά παρακάτω.
Τα σπερματοζωάρια παράγονται στους όρχεις κάθε άνδρα και αφού περάσουν από τα σπερματοφόρα σωληνάρια, οδηγούνται σε δύο μικροσκοπικές δομές, τις σπερματοδόχους κύστεις, που βρίσκονται πίσω από τον προστάτη προκειμένου να αποθηκευτούν. Με την εκσπερμάτιση που ακολουθεί τον οργασμό του άνδρα, τα σπερματοζωάρια αυτά οδηγούνται με δύναμη, βαθειά στον κόλπο της γυναίκας, όπως περιγράφεται στην παρακάτω εικόνα.
Αν η γυναίκα βρίσκεται στις γόνιμες ημέρες της, αν δηλαδή βρίσκεται σε φάση ωορρηξίας, τότε η βλέννα που εκκρίνει ο τράχηλος της είναι λεπτή και καθαρή και αποτελεί το όχημα που οδηγεί το σπέρμα στο εσωτερικό της μήτρας και συγκεκριμένα στη σάλπιγγα όπου θα συναντηθεί με το ωάριο. Τα σπερματοζωάρια μπορούν να επιβιώσουν μέσα στη μήτρα έως και 3 ημέρες. Το ωάριο (αυγό) από την άλλη πλευρά, απελευθερώνεται από το σακουλάκι του (ωοθυλάκιο) που βρίσκεται μέσα στην ωοθήκη συγκεκριμένη μέρα του μήνα και κατευθύνεται προς τη σύστοιχη σάλπιγγα. Όταν το ωάριο εισέλθει στην σάλπιγγα, συναντά τα σπερματοζωάρια που με κόπο έφτασαν μέχρι εκεί, και τα οποία σημειωτέον είναι τα ικανότερα για γονιμοποίηση, τελικά αρχίζει η μεταξύ τους «διαπραγμάτευση».
Η «διαπραγμάτευση» αυτή επιτρέπει τελικά σε ένα μόνο σπερματοζωάριο να μπει στο ωάριο και με αυτό τον τρόπο ξεκινά η γονιμοποίηση και συνεπώς η ανθρώπινη ζωή. Το γονιμοποιημένο ωάριο αρχίζει και διαιρείται, και μετακινείται σιγά-σιγά προς την ενδομητρική κοιλότητα , όπου και φτάνει 4-6 μέρες περίπου μετά τη σύλληψη, στο στάδιο της βλαστοκύστης. Στην ενδομητρική κοιλότητα «ψάχνει» το καταλληλότερο μέρος για την εμφύτευση, που ολοκληρώνεται εισχωρώντας στο ενδομήτριο και εφόσον αυτό συμβεί, ξεκινά το θαύμα της ζωής, που συνήθως ολοκληρώνεται μερικούς μήνες αργότερα.
