Skip to content Skip to footer

Γιατρέ σας ευχαριστούμε για τη ζωή που μας επιστρέψατε.

Απέκτησα το πρώτο μου παιδί φυσιολογικά χωρίς να έχω ίχνος αμφιβολιών για κινδύνους ή προβλήματα που μπορεί να αφορούσαν μια ανθρώπινη ζωή. Θεωρούσα πως εφόσον εγώ και ο άντρας μου ήμασταν οργανικά καλά, το ίδιο θα συνέβαινε και με τα παιδιά μας. Μέσα σε λίγους μήνες η ζωή με διεψευσε καθώς χωρίς κανένα απολύτως σύμπτωμα ή προδιάθεση, ο γιος μου διαγνώστηκε με μυική δυστροφία. Μια πάθηση που εξασθενεί τους μύες τόσο πολύ που στο τέλος δεν μπορεί να υποστηριχθεί η αναπνευστική και η καρδιακή λειτουργία. Προσδόκιμο ζωής η τριτη δεκαετία.

Στο σημείο εκείνο άρχισα να κλείνω πενθώντας ένα ένα τα κεφαλαία της ζωής που είχαν μόλις ανοίξει. Είχα μια καινούργια ζωή και ένα καινούργιο μωρό και έπρεπε ήδη να τα εγκαταλείψω όλα. Μαζί και την ελπίδα να κάνω κι αλλά παιδιά αφού δυστυχώς το πρόβλημα υπήρχε στα δικά μου γονίδιά και λειτουργούσα ως απλός φορέας. Για πολλά χρόνια προσπαθούσαμε να πάρουμε απόφαση τα δεδομένα αλλά το δυσκολότερο ήταν να συνηθίσουμε την ιδέα πως όχι απλώς θα έχουμε ένα παιδί που για όσο ζει θα χρειάζεται περίθαλψη και φροντίδα αλλά και το ότι δεν θα μπορέσουμε ποτέ να ονειρευτούμε ξανά τον ερχομό κι άλλων παιδιών.

Πληροφορήθηκα ψάχνοντας, πως για τις περιπτώσεις σαν και τη δίκη μας εφαρμόζεται μια επιστημονική μέθοδος που χρησιμοποιεί την εξωσωματική γονιμοποίηση και επιτρέπει την ανίχνευση του ελαττωματικού γονιδίου, δίνοντας τη δυνατότητα να επιλέξεις το υγιές από το παθολογικό έμβρυο. Ονομάζεται προεμφυτευτικος ελεγχος. Ωρίμασε μέσα μας μετά από χρόνια η ιδέα της εξωσωματικής.

Ο εγωισμός μας δεν επέτρεπε να θεωρήσουμε τους εαυτούς μας αδύναμους και πληγωμένους. Ήταν μια πολύ δύσκολη μετάβαση όμως όπως είπε και ο γιατρός αργότερα «ο σκοπός μας είναι ιερός». Η πρώτη μας προσπαθεία έγινε σε κάποιο γνωστό κέντρο με επίσης γνωστούς γιατρούς. Καθ´ολους τους μήνες που προσπαθούσαμε χωρίς αποτέλεσμα, άκουγα για περιπτώσεις φίλων και γνωστών που τα κατάφερναν στο Γένεσις. Αποφάσισα ευτυχώς σύντομα, να αλλάξω και να απευθυνθώ στον κύριο Σφακιανουδη. Είχα διαβάσει μαρτυρίες και ήμουν αποφασισμένη να συνεχίσω την προσπαθεία εκεί. Η προσωπική μας επαφή ήταν καθησυχαστική, σαφής και απλή. Μου ενέπνευσε τη σιγουρια της επιτυχίας χωρίς να μου υποσχεθεί τίποτα.

Επιπλέον μέσα στην αβέβαιη φάση της ζωης μου, που διένυα τότε, ο γιατρός ήταν πάντα διαθεσιμος και συντονισμενος. Κάτι που με ηρεμούσε πολύ. Με λίγα λόγια είχα το προαίσθημα ότι βρίσκομαι στο σωστό μέρος τη σωστή στιγμή. Όσο απίστευτο και να ακουστεί μέσα σε δυο προσπαθειες το έμβρυο ήταν υγιές και με περίμενε. Η εμβρυομεταφορα ήταν επιτυχημένη και τώρα κοιτάζω το μωρό μου και κλαίω γνωρίζοντας ότι θα ζούσα χωρίς τη χαρά αυτή για το υπόλοιπο της ζωής μου.

Σε επιστημονικό επίπεδο και από όσο είμαι σε θέση να γνωρίζω, στο Γένεσις βρίσκονται οι καλύτεροι εμβρυολογοι και τα πιο εξελιγμένα εργαστήρια. Ο προεμφυτετικος έλεγχος απαιτεί περισσότερα στάδια από την κλασική εξωσωματική και ενέχει μεγαλύτερο ποσοστό αποτυχίας και χρονικής καθυστέρησης. Υπάρχει όμως μια ομάδα που δεν αφήνει τίποτα στην τύχη. Έγιναν όλα απλά και γρήγορα. Τόσο που ακόμα δεν μπορώ να το πιστέψω.

Θέλω να καταλήξω πως όλη η διαδικασία της διέγερσης, που για κάποιους είναι ταλαιπωρία, τα φάρμακα, τα χρήματα, οι ωοληψιες, οι ναρκώσεις, τα ταξίδια στην Αθήνα, όλα αυτά και ακόμα τόσα θα τα έκανα ξανά και ξανα. Όταν κρατάς πια το παιδί σου στα χέρια σου αυτά αποτελούν την πιο όμορφη ανάμνηση. Και αυτό θα πρέπει να νιώθουν όλες οι κοπέλες που μπαίνουν στην ίδια διαδικασία με έμενα. Την χαρά της ελπίδας και της προσμονής. Την πίστη και την επιμονή ότι θα τα καταφέρουν.  Όχι απαισιοδοξία και παραίτηση. Γιατί το καλό στο τέλος θα έρθει. 
 
Για τον κύριο Σφακιανουδη τι μπορώ εγώ να πω. Δοξάζω τον Θεό που με έφερε στον δρόμο του. Θεωρώ πως είμαστε τυχεροί ως χώρα που είναι Έλληνας αλλά και χρονικά που ζούμε στην ίδια εποχη με εκείνον. Ότι λεω βγαίνει από την καρδιά μου χωρίς καμία διαθεση να υπερβάλλω. Η απλότητα του σε σχέση με την προσφορά του στην ανθρωπότητα, με κάνουν να ντρέπομαι για τις φορες που καμαρώνω εγώ για τον εαυτό μου. Ελπίζω όλες οι οικογένειες να νιώσουν όπως εμείς. 

Γιατρέ σας ευχαριστούμε για τη ζωή που μας επιστρέψατε.