Συζητώντας με μια γνωστή μου παθούσα και αυτή έχοντας κάνει 9 αποτυχημένες εξωσωματικές και 1 μοναδική επιτυχημένη στον Κύριο Σφακιανούδη, αποφασίσαμε με το σύζυγο μου να πάμε Αθήνα (μένουμε στην επαρχία) και να συναντήσουμε το γιατρό.
Η αλήθεια είναι ότι ενώ ήμασταν πολύ διστακτικοί και δύσπιστοι με το που αντικρίσαμε το ΓΙΑΤΡΟ, συζητώντας μαζί του τόσο ήρεμα, φύγαμε από το ιατρείο του , τόσο σίγουροι για το ότι θα προσπαθούσε για το καλύτερο. Κατά τη διάρκεια της επίσκεψης μας, εξήγησε τα πάντα, με την άρτια επαγγελματική κατάρτιση που τον διακατέχει. Μας έπεισε πως με τις επιστημονικές του γνώσεις και με τη βοήθεια πάντα της ΠΑΝΑΓΙΑΣ θα τα καταφέρναμε. Όπως και συνέβη. Με τη μια και μοναδική προσπάθεια εξωσωματικής μετά από τόσα μοναχικά χρόνια γάμου, ήρθε η μέρα που πήραμε στα χέρια αυτό το μικρό πλασματάκι, αυτό το δώρο που μας χάρισε η Παναγίτσα, στέλνοντας κοντά μας τον ΓΙΑΤΡΟ και πάνω από όλα ΑΝΘΡΩΠΟ Κώστα Σφακιανούδη. Τον Κώστα που πάντα με το χαμόγελο του, με την ηρεμία του αλλά και με την πίστη του, μας στήριζε λέγοντας μα πως όλα θα πάνε καλά.
Σεβότανε ακόμη και το πολύωρο ταξίδι μας από την επαρχία και ποτέ δε μας άφηνε να περιμένουμε έξω από το ιατρείο του. Μας υποδεχόταν με ένα τεράστιο χαμόγελο, που με έκανε να αισθάνομαι αμέτρητη ασφάλεια μαζί του, τόσο κατά την ωοληψία όσο και κατά την εμβρυομεταφορά. Μια ασφάλεια και σιγουριά που δεν είχα νιώσε από τους γιατρούς μου εδώ στην επαρχία . Και για το λόγο αυτό ακόμη και στη διάρκεια της εγκυμοσύνης πάντα για οποιαδήποτε φαρμακευτική αγωγή συμβουλευόμουν τον Κώστα.
Εύχομαι να του δίνει δύναμη η Παναγίτσα, να συνεχίσει το λειτούργημά του και να μπορεί να βοηθάει και άλλα ζευγάρια. Αυτή τη στιγμή που γράφω κοιτάζω το μωρό μου που είναι τριών μηνών και ξέρω ότι χωρίς την ύπαρξή του γιατρού Κώστα Σφακιανούδη δεν θα υπήρχε ο γιος μου.
ΣΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΚΩΣΤΑ
Παναγιώτης – Μαρία