Η δική μας ιστορία ξεκίνησε το 2009 με μία εγκυμοσύνη που ήρθε χωρίς να το περιμένουμε.Η χαρά μας μεγάλη αλλά χωρίς διάρκεια αφού στον πρώτο υπέρηχο μας ενημέρωσαν ότι πρόκειται για εξωμήτριο.
Τον άντρα μου τον γνώρισα λίγο αφού είχα πατήσει τα 30. Συγκεκριμένα στα 30 και μισό (ναι, ακόμη μετράω τα μισά. Νομίζω πως με κάνουν να νιώθω ότι ορίζω το χρόνο).
Γνώρισα τον Κώστα Σφακιανούδη πριν κάποια χρόνια μέσω τηλεφώνου.Όταν εκτάκτως χρειάστηκα την βοήθειά του για κάποιο θέμα με τον κύκλο μου και εκείνος μου την έδωσε αμέσως και αφιλοκερδώς,χωρίς καν να με γνωρίζει.
Η απόκτηση ενός παιδιού είναι μια απλή υπόθεση. Προβλέπεται από τη φύση, τα ένστικτα -συνήθως- βοηθάνε και η ιατρική τεχνολογία και τεχνογνωσία συνδράμουν για την αίσια ολοκλήρωση μιας εγκυμοσύνης.
Στο τέλος του καλοκαιριού του 2009 και έχοντας ελάχιστο διάστημα σχέση με τον τωρινό μου σύζυγο, διαπιστώσαμε μία μεγάλη καθυστέρηση περιόδου χωρίς να επιδιώκουμε να κάνουμε παιδί.
Με τον σύζυγό μου επισκεφτήκαμε τον γιατρό πριν από δυόμιση χρόνια περίπου, είχα ήδη πατήσει τα 40, είχα χάσει την μία σάλπιγγα από εξωμήτριο κύηση και μόλις είχα περάσει μία περιπέτεια με τον κυτταρομεγαλοϊό