Απευθυνθήκαμε σε διάφορους ιατρούς και κατόπιν άπειρων εξετάσεων καταλήξαμε να κάνουμε την 1η μας προσπάθεια σε γνωστό για πολλούς κέντρο εξωσωματικής γονιμοποίησης. Ακολούθησε 2η αλλά και 3η προσπάθεια και η μία αποτυχία διαδεχόταν την άλλη. Και οι 3 προσπάθειες με αρνητική χοριακή και χωρίς καμία εξήγηση ή περαιτέρω διερεύνηση που να αφορά στους λόγους των επαναλαμβανόμενων αποτυχιών. Η εξήγηση που μας δίνανε ήταν πως απλά στην περίπτωσή μας η πιθανότητες για θετικό αποτέλεσμα είναι μικρές και ότι θα έπρεπε να προχωρήσουμε σε μία νέα προσπάθεια, χωρίς ποτέ να αλλάξουν την μεθοδολογία ή τον τρόπο χειρισμού για την επίλυση του προβλήματος μας. Να σημειώσω στο σημείο αυτό ότι και στις 3 προσπάθειες μας ενημέρωναν ότι τα έμβρυα που μου μετέφεραν κάθε φορά ήταν άριστης ποιότητας.
Χωρίς πλέον να έχουμε τις δυνάμεις αλλά και το κουράγιο, πήραμε την απόφαση με τον σύζυγο μου να κάνουμε μία διακοπή. Έπρεπε προτού προχωρήσουμε σε μία νέα προσπάθεια, να ανασυγκροτηθούμε οικονομικά αλλά κυρίως και πάνω απ’ όλα ψυχολογικά. Αφού πλέον είχαμε την γνώση των διαδικασιών της εξωσωματικής γονιμοποίησης και η θέληση για απόκτηση παιδιού ήταν μεγάλη, μοναδική προϋπόθεση για να συνεχίσουμε θα ήταν οι προσπάθειες να ξαναγίνουν δίπλα σε ένα γιατρό ο οποίος θα ήταν άρτιος επιστήμονας και πάνω απ’ όλα άνθρωπος ο οποίος δεν θα μας έβλεπε απλά σαν έναν ακόμα ζευγάρι ανάμεσα σε χιλιάδες που περνάνε από το ιατρείο του. Ευτυχώς ο Θεός τον έστειλε στον δρόμο μας και δεν ήταν άλλος από τον γιατρό Κώστα Σφακιανούδη. Μετά από διακοπή ενός έτους, αποφασίσαμε να κάνουμε μία τελευταία προσπάθεια.
Από την πρώτη κιόλας συνάντηση με τον κ. Σφακιανούδη, αισθανθήκαμε μία συγκρατημένη αισιοδοξία. Μας ενέπνευσε κάτι διαφορετικό και ξεχωριστό που κανείς άλλος μέχρι τότε δεν το είχε καταφέρει. Από την μία η απλότητα, η αμεσότητα και η θετική του αύρα και από την άλλη η άρτια επιστημονική του κατάρτιση αποτελούσαν ιδιαίτερα στοιχεία της προσωπικότητάς του, που πλέον σπάνια συναντάει κανείς στις μέρες μας. Άκουγε προσεκτικά, με ηρεμία και χωρίς βιασύνη το ιστορικό μας και μας πρότεινε αυτό που κανείς άλλος δεν μας το είχε προτείνει μέχρι τότε και το οποίο θα ήταν μια «αλλαγή πλεύσης» εξατομικευμένη και προσαρμοσμένη καθαρά για την δική μας περίπτωση. Υπήρξε από την αρχή καθησυχαστικός, ενθαρρυντικός και σε κάθε μας συνάντηση, μου έλεγε να έχω πίστη και να είμαι αισιόδοξη. Και με έναν ιδιαίτερο τρόπο κατάφερνε να μου μεταδίδει αυτήν την αισιοδοξία την οποία μέχρι τότε την είχα χάσει και που κατάφερα να την ξαναβρώ χάρη στον γιατρό μου. Μαζί με την αισιοδοξία κατάφερα να ξαναβρώ και την εμπιστοσύνη μου στους γιατρούς που μέχρι τότε είχε κλονιστεί καθώς και να νιώσω ξανά ασφαλής και να ανακτήσω τις δυνάμεις μου για να μπορέσω να συνεχίσω.
Στη δική μας περίπτωση θα προχωρούσαμε με φυσικούς κύκλους. Μετά από μία υστεροσκόπηση και μερικές ωοληψίες με φυσικούς κύκλους, είχε φτάσει επιτέλους η μέρα της 1ης εμβρυομεταφοράς . Μέχρι τότε όλα είχαν πάει ανέλπιστα καλά. Δεν έμενε παρά να κάνουμε υπομονή και να περιμένουμε για την πρώτη μας χοριακή. Όταν επιτέλους έφτασε η πολυπόθητη εκείνη ημέρα, μας ανακοινώθηκε αυτό που περιμέναμε με τόση λαχτάρα : θετική χοριακή! Θετικότατη θα έλεγα (3000 μονάδες) και η συνέχεια ακόμα πιο θετική αφού στον 1ο υπέρηχο ακούσαμε 2 καρδούλες να χτυπούν.
Η χαρά και η συγκίνηση απερίγραπτη και η ευγνωμοσύνη στον γιατρό μας απεριόριστη. Δεν ξέρω πως ακριβώς μπορεί κανείς να εκφράσει αυτήν την ευγνωμοσύνη που νιώθει για έναν άνθρωπο που κατάφερε με την 1η προσπάθεια να μας κάνει να πιστέψουμε πως τα θαύματα γίνονται τελικά. Ευχαριστώ και ευγνωμονώ τον Θεό που έφερε στον δρόμο μας ένα τόσο εξαίρετο άνθρωπο και επιστήμονα!
Η κινητήριος δύναμη γι’ αυτή τη κατάθεση ψυχής, είναι όλες οι γυναίκες που ένιωσαν την αποτυχία και την απογοήτευση σε αυτόν τον δύσκολο αγώνα, στις οποίες εύχομαι να μην χάνουν το κουράγιο και την πίστη στον σκοπό τους για ένα μωράκι στην αγκαλιά τους.
Ε + Δ