Η περιπέτεια της εξωσωματικής ξεκίνησε μερικά χρόνια πριν , οταν το παιδί δεν ερχόταν ούτε μετα από διήμερα ή τριήμερα στην εξοχή.Οι αγωνίες , οι αναμονές, οι απογοητευσεις ήταν αρκετές. Κάποια στιγμή κι εγώ κι ο άντρας μου ειχαμε κουραστεί!Θέλαμε να εχουμε κοντά μας όχι μόνο ένα γιατρό αλλά κι έναν σωστό άνθρωπο, που δε θα μας βλέπει σαν περιστατικά αποκλειστικά. Ετσι μπήκε στη ζωή μας ο Κώστας . Μια φίλη μου μου ειχε μιλήσει για κείνον και μαλιστα ισως χρειαζόταν να παμε στο εξωτερικό αφου για αρκετα χρόνια ζουσε εκεί. Για καλή μας τυχη γύρισε στην Ελλαδα,ετσι, για να προσφέρει τις πολύτιμες υπηρεσίες του και στην πατρίδα.
Από την πρώτη στιγμή που τον είδαμε καταλάβαμε ότι ‘εχουμε μπροστά μας όχι μόνο έναν σοβαρό επιστήμονα αλλά κι έναν ζεστό και γλυκό άνθρωπο. Και πραγματικά τα ευχαριστα νέα ήρθαν . Η εγκυμοσύνη ήταν δύσκολη ο Κωστας όμως ήταν παντα εκει να μας καθησυχάζει και να μας εμψυχώνει!Αφού καθώς έλεγε κουβαλούσα όλη την παθολογία της εγκυμοσύνης, δεν ελειψε ουτε στιγμη απο το νοσοκομείο που νοσηλευόμουν με προεκλαμψία, μάλιστα τα βράδια ερχόταν να ακούσουμε τα μωρα!Και όταν αυτά τα μωρά ήρθαν στον κόσμο ενα πρωί του Ιουλίου ενιωσα και τη δική του χαρά και συγκίνηση!Σαν στενός φίλος, σαν αδελφός, γιατί όλα αυτά είναι ο Κώστας για μας.
Τι πολυτιμα δώρα μας χαρισες Κωστα!Ο θεος κι εσυ μαζι!Σε ευχαριστουμε για όλα. Εσένα, τη Νατασα , τη Σταυρούλα , τη Δέσποινα.
Αυτά………δε θα πω αλλα …..καποια τα κραταμε για μας……ετσι, να τα συζητάμε καποια κρυα βράδια του χειμώνα μπροστά απο το τζάκι. Θυμάσαι γιατρέ? Μόνο που τωρα θα είμαστε πιο πολλοι στην παρέα!
Να ΄σαι πάντα γερός και ευλογημενος!
ΓΙΩΡΓΟΣ – ΝΑΤΑΣΑ