Πράγματι, στα 32 μου μετά το γάμο μου αποφασίσαμε αμέσως με το σύζυγό μου να ξεκινήσουμε προσπάθειες για παιδάκι, αλλά τότε αποκαλύφθηκε ότι υπήρχαν ανωμαλίες στο σπέρμα του και επιπλέον ότι πάσχω και από σύνδρομο πολυκυστικών ωοθηκών, δηλαδή είχα ανωρρηκτικούς κύκλους με αποτέλεσμα η μόνη λύση να είναι η εξωσωματική. Επισκέφτηκα και έκανα προσπάθειες εξωσωματικής σε διάφορα κέντρα και ήρθα σε επαφή με πολλούς γιατρούς, έπαθα υπερδιέγερση ωοθηκών, άλλοτε είχα βιοχημικές εγκυμοσύνες, άλλοτε μηδενική χοριακή, μία εξωμήτριο κύηση, ψυχολογικά και σωματικά ένα ράκος και όλους τους γιατρούς να μας λένε «είσαστε άτυχοι» χωρίς να μας δίνουν ένα λόγο γιατί συμβαίνουν όλα αυτά..
Και εκεί που είχαμε φτάσει σε ένα σημείο που είχαμε απογοητευτεί, μας πρότειναν τον Κώστα. Αμέσως μόλις τον γνώρισα, ήξερα ότι αυτός ήταν ο άνθρωπος στον οποίο μπορούσα να βασιστώ. Ήταν ο μοναδικός γιατρός που πραγματικά προβληματίστηκε με το ιστορικό μου και αντί να με οδηγήσει αμέσως σε μια ακόμη προσπάθεια εξωσωματικής (όπως έκαναν όλοι οι άλλοι) μου πρότεινε να κάνουμε υστεροσκόπηση και πράγματι στην επέμβαση διάνοιξε διάφραγμα στη μήτρα, το οποίο και εμπόδιζε την εξέλιξη μιας εγκυμοσύνης, κάτι που κανείς γιατρός μέχρι τότε δεν είχε διερευνήσει. Επίσης, μου πρότεινε να ξεκινήσω και φαρμακευτική αγωγή με glucophage, γιατί μειώνει τις αποβολές σε γυναίκες με σύνδρομο πολυκυστικών ωοθηκών. Όντως, αμέσως έμεινα έγκυος με κατεψυγμένα έμβρυα, αλλά δυστυχώς η εγκυμοσύνη σταμάτησε στην 6η εβδομάδα.
Μετά από αυτή την αποβολή μου ο Κώστας μου πρότεινε να κάνω λαπαροσκοπικά διάτρηση ωοθηκών, μια επέμβαση που σε πολλές γυναίκες με το δικό μου πρόβλημα ρυθμίζει τον κύκλο τους και προκαλεί ωορρηκτικούς κύκλους έτσι ώστε να προσπαθήσουμε μόνοι μας για παιδάκι. Ήταν τόση η ταλαιπωρία που είχαμε υποστεί τόσα χρόνια με τον άντρα μου που δεν μπορούσαμε να πιστέψουμε ότι υπήρχε τέτοια δυνατότητα. Πράγματι, η επέμβαση ρύθμισε το ορμονικό μου προφίλ μου και άρχισα να έχω από μόνη μου ωορρηξία με αποτέλεσμα μετά από μόλις πέντε μήνες προσπαθειών να μείνω φυσιολογικά έγκυος και τώρα να βρίσκομαι στην αρχή του τέταρτου μήνα.
Δεν ξέρω πως θα εξελιχθεί η εγκυμοσύνη μου, και δεν θέλω απλά να ευχαριστήσω τον Κώστα για το θαύμα που ζώ τώρα. Είναι άδικο να ευχαριστείς κάποιον μόνο όταν πετύχεις αυτό που θέλεις. Εγώ θέλω να τον ευχαριστήσω κυρίως για την ευαισθησία και το ενδιαφέρον που έδειξε και δείχνει όχι μόνο σαν γιατρός αλλά και σαν άνθρωπος κατά τη διάρκεια ενός πολύ δύσκολου αγώνα που καλείται να αντιμετωπίσει ένα ζευγάρι που πάσχει από υπογονιμότητα. Δεν είναι απλά ένας εξαίρετος γυναικολόγος αλλά και το στήριγμά μας και δεν νομίζω ότι ποτέ θα μπορέσω να εκφράσω με λόγια την ευγνωμοσύνη που νιώθουμε με τον σύζυγό μου στο πρόσωπό του.
Χριστίνα + Κώστας