Η μέθοδος εξωσωματικής γονιμοποίησης με την δωρεά ωαρίων, είναι μια καθ’ όλα νόμιμη διαδικασία στην Ελλάδα που εφαρμόζεται εδώ και χρόνια καθώς δίνει τη δυνατότητα σε γυναίκες με ωοθηκική δυσλειτουργία και πτωχής ποιότητας γενετικό υλικό να καταστούν βιολογικές μητέρες. Η δωρεά ωαρίων, χάρη στη νεαρή ποιότητα γενετικού υλικού που αξιοποιείται, εκτοξεύει τα ποσοστά επιτυχίας και των θετικών τεστ κυήσεων σε αυτές τις περιπτώσεις, που κανονικά είναι κάτω από 3-5% στο 75-80%. Το γεγονός αυτό καθιστά την μέθοδο της δωρεάς ωαρίων, πολλά υποσχόμενη για γυναίκες που έχουν εξαντληθεί από κύκλους συμβατικών εξωσωματικών χωρίς αποτέλεσμα.
Η δωρεά ωαρίων επιτρέπει λοιπόν σε γυναίκες με πολύ πτωχό προσδόκιμο επιτυχίας με τη χρήση του δικού του γενετικού υλικού, να ζήσουν το θαύμα της εγκυμοσύνης και του τοκετού χωρίς να απογοητεύονται και να έρχονται αντιμέτωπες με επανειλημμένες μάταιες προσπάθειες χρήσης των ιδίων ωαρίων.
Η δωρεά ωαρίων δεν είναι παρά η δωρεά μιας μόνο ομάδας κυττάρων. Σε αντίθεση με τις μεταμοσχεύσεις όπου χρειάζεται να λάβουμε ένα ολόκληρο όργανο δηλαδή εκατομμύρια κύτταρα για να σώσουμε μια ζωή, στην δωρεά ωαρίων λαμβάνουμε το προϊόν της ωοθηκικής διέγερσης μιας δότριας για να δημιουργήσουμε μια ζωή. Η ζωή αυτή κυοφορείται μέσα στη μήτρα της λήπτριας και βιολογική μητέρα γίνεται η λήπτρια αυτού του «δώρου». Το δε βρέφος, μετά την ενδομήτρια ζωή του, δεν έχει καμία αγωνία για την «προέλευσή» του δεδομένου ότι όλα τα ενδομήτρια ερεθίσματά του βρίσκουν αναπλήρωση στην αγκαλιά της βιολογικής του μητέρας ( λήπτριας). Σε μια γυναίκα που αμφιβάλλει για την μητρότητα και δεν μπορεί να δεχτεί μέσα της την δωρεά ωαρίου, συχνά απαντώ, ότι αν εκείνη δεν αποφάσιζε να δώσει ζωή σε αυτό το κύτταρο της δότριας και φυσικά το σύμπαν δεν μεριμνούσε γι’ αυτό, δεν θα υπήρχε ποτέ αυτή η ζωή. Είναι λοιπόν απόφαση του ζευγαριού και μόνο σε συνδυασμό με το σπέρμα του συζύγου, το κύτταρο αυτό να καταλήξει στην δημιουργία μιας εγκυμοσύνης και μιας νέας ζωής. Συνεπώς, τα ωάρια μιας δότριας χωρίς την απόφαση του ζεύγους ή της άγαμης μητέρας δεν θα έπαιρναν ζωή αλλά θα παρέμεναν μόνο κύτταρα. Επομένως, τα έμβρυα που δημιουργούνται από την δωρεά ωαρίου, από την πρώτη μέρα έχουν ονοματεπώνυμο και νόμιμους γονείς που κάνεις δεν μπορεί να αμφισβητήσει.
Μια κοινή ερώτηση που καλούμαι να απαντήσω καθημερινά είναι «πόσα ωάρια γιατρέ παίρνουμε από τη δότρια» και η απάντηση είναι όσα δώσει η επιλεγμένη για την ασθενή μου δότρια σε μια διέγερσή της με ελάχιστο απαιτούμενο που προσωπικά έχω θέσει στα συνεργαζόμενα κέντρα είναι 10 ώριμα ωάρια για την εκκίνηση της διαδικασίας, την ημέρα Δημάδη της γονιμοποίησης.